Antropologia (gr. άνθρωπος anthropos – człowiek, λόγος logos – nauka)
jest nauką, która zajmuje się badaniem człowieka jako jednostki i jako społeczności. W znaczeniu obszerniejszym wykorzystuje wiele nauk zajmujących się w mniejszym lub większym stopniu człowiekiem i jego życiem (medycyna, psychologia, socjologia), jednakże uwzględnia je o tyle, o ile ich zdobycze mają znaczenie dla zrozumienia właściwości i rozwoju człowieka.

     Antropologia w ściślejszym tego słowa znaczeniu jest gałęzią nauk przyrodniczych zajmującą się człowiekiem i rasami etnograficznymi człowieka w sposób podobny, w jaki entomologia zajmuje się owadami. Antropologia posługuje się narzędziami takimi jak reszta nauk porównawczych, a do najważniejszych z nich należą:
–        antropometria
–        genetyka
–        statystyka

Najważniejsze dziedziny antropologii to:

- antropologia fizyczna (czyli biologia porównawcza człowieka),

- antropologia kulturowa,

- archeologia,
- lingwistyka,

- paleoantropologia.

Antropologia fizyczna – dział antropologii zajmujący się zmiennością cech anatomicznych i fizjologicznych człowieka w czasie i przestrzeni.

Antropologia fizyczna rozpatruje stanowisko człowieka w świecie istot żywych, zwłaszcza wśród ssaków. Naukami pomocniczymi działu antropologii są: anatomia opisowa i porównawcza, fizjologia, genetyka, ekologia, psychologia i psychiatria, patologia i inne. Przy ich pomocy antropologia bada budowę ciała ludzkiego, jego kształty, proporcje, powstanie, rozwój, rozród i wymieranie, a także normalne i anormalne funkcjonowanie ciała ludzkiego, narządów, mięśni, zmysłów, mózgu, w różnych fazach i wieku, u obu płci.

Antropologia fizyczna bada różnoraką zmienność gatunku ludzkiego:

- zmienność między sąsiednimi populacjami, obserwowaną w tym samym czasie,

- zmienność całego gatunku w czasie jego ewolucji (zagadnienia genezy gatunku),

- zmienność osobniczą w czasie życia jednej osoby,

- typologię antropologiczną .

Nauka ta zajmuje się problemami m.in. etnogenezy i rasogenezy.

Podział antropologii fizycznej:

- antropologia filogenetyczna,

- antropologia populacyjna,

- antropologia ontogenetyczna,

- antropologia stosowana w innych dziedzinach (antropologia kryminalna i medyczno-sądowa, antropologia kliniczna, ergonomiczna i sportowa).
 

Pozycja człowieka w przyrodzie:

Z biologicznego punktu widzenia człowiek klasyfikowany jest jako ssak łożyskowy z najlepiej wśród wszystkich zwierząt rozwiniętym mózgiem, co - obok wielu innych cech - stawia go wśród ssaków naczelnych (Primates). Człekokształtne naczelne wyróżnia brak ogona, większe rozmiary ciała i większy mózg. Potrafią przyjmować postawę dwunożną. Do człowiekowatych (Hominidae) zalicza się obecnie obok człowieka jego wymarłe formy oraz orangutany, goryle i szympansy. W tej grupie (rodzinie) współczesny człowiek rozumny jest jedyną żyjącą istotą, która poruszając się na dwóch nogach w postawie wyprostowanej, posługując się umysłem i mową nauczyła się wytwarzać narzędzia i za ich pomocą celowo przekształcać swoje otoczenie, tworzyć kulturę i budować cywilizacje.

Analogicznie, jak przy wyjaśnianiu powstania życia na Ziemi , pełne wyjaśnienie powstania człowieka powinno podać kolejność powstawania charakteryzujących go cech, za które (w dużym uproszczeniu) przyjmuje się najczęściej: osiągnięcie naziemnego, dwunożnego chodu, pionizację postawy ciała, rozwój mózgowia i pojawienie się inteligencji rozumianej jako myślenie (również abstrakcyjne), zdolność uczenia się i rozwiązywania problemów.

Systematyka:

Domena - eukarioty

Królestwo - zwierzęta   

Typ - strunowce

Podtyp - kręgowce

Gromada - ssaki

Szczep - łożyskowce

Rząd - naczelne

Podrząd – Haplorrhini(wąskonose)

Nadrodzina - małpy człekokształtne

Rodzina - człowiekowate

Rodzaj - człowiek

Nazwa systematyczna:  Homo

pełna nazwa gatunku: homo sapiens sapiens
lub homo sapiens recens