Wyznaczanie ruchliwości par i łańcuchów kinematycznych.

1. Posługując się symbolami graficznymi narysuj pary biokinematyczne o 1°, 2°, 3° swobody i odpowiednio nazwij klasy tych par:

2. Narysuj schemat struktury analizowanego łańcucha kinematycznego:

3. Wyznaczyć ruchliwość analizowanego łańcucha kinematycznego

w – ruchliwość (ilość stopni swobody)

n – liczba członów ruchomych nie licząc podstawy

pi – liczba par biokinematycznych w danej klasie

i - klasa pary biokinematycznej

n = 7               P3 = 2              P4= 2               P5 = 3

                5

w1 = 6n - ΣP · i

                 i=3

w1 = 6 · 7 – (3 ·2 + 4 ·2 + 5 · 3) = 42 – (6 + 8 + 15) = 42 – 29 = 13° swobody

3. Narysuj schemat strukturalny:

Wyznacz ruchliwość kończyny przedstawionej na schemacie 3

n = 4               P3 = 1              P4= 0               P5 = 3

                5

w2 = 6n - ΣP · i

                 i=3

w2 = 6 · 4 – (3 ·1 + 4 · 0 + 5 · 3) = 24 – (3 + 15) = 24 – 18 = 6° swobody

4. Czy ruchliwość biernego układu ruchu dzieci jest taka sama jak u dorosłych ludzi?

Ruchliwość jest związana z kształtem powierzchni stawowych, ale pomimo tego iż mogą się zmieniać w nieznacznym stopniu pod wpływem wieku to ruchliwość jest taka sama.

5. Wybierz dwie pary biokinematyczne różniące się między sobą o 2° swobody, podaj ich:

Nazwa pierwszej pary biokinematycznej – staw łokciowy

V klasa – 1° swobody

Główne mięśnie: dwugłowy ramienia, ramienny, ramienno-promieniowy, nawrotny obły

Nazwa drugiej pary biokinematycznej – staw ramienny

III klasa - 3° swobody

Główne mięśnie: piersiowy większy, najszerszy grzbietu, nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły większy i mniejszy, podłopatkowy, naramienny, kruczoramienny, dwugłowy ramienia

WNIOSKI:

Ruchliwość jest związana z budową stawu. Stawy kuliste i panewkowe mają 3 stopnie swobody, stawy eliptyczno-kłykciowe posiadają 2 stopnie swobody a stawy zawiasowe posiadają jeden stopień swobody. Ruchomość całego szkieletu ludzkiego wynosi 240 stopni swobody Stawy w układzie ruchu człowieka mogą posiadać najwyżej trzy stopnie swobody. Im mniejszy stopień swobody tym większa jest klasa pary biokinematycznej